1) Rehabilitacja – zajęcia grupowe.
- grupy zróżnicowane pod względem głębokości afazji,
- praca z neurologopedą, neuropschylogiem,
- praca w domu ( programy komputerowe).
W ramach rehabilitacji spotykamy się regularnie w naszym Klubie Afatyka. Zajęcia grupowe prowadzone są przez neurologopedów oraz neuropsychologów. Najczęściej podczas pracy dzielimy się grupy, biorąc pod uwagę zróżnicowanie głębokości afazji każdego z naszych klubowiczów. Dzięki temu zadania mogą być lepiej dopasowane do potrzeb uczestników. Jednak nasze spotkania to coś więcej niż karty pracy i zadania. Przede wszystkim jest to niesamowita pomoc psychiczna i rozwój społeczny dla osób dotkniętych trudnościami związanymi z afazją. Osoby z afazją przekonują się, że mimo tych trudności są w stanie się komunikować, a spotkanie osób borykających się z podobnymi zaburzeniami pozwala spojrzeć na własną sytuację z dystansem. Mogą porozmawiać z sobą nawzajem, z terapeutą, opowiadają ciekawe anegdoty ze swojego życia i dowcipy. To, czego z całą pewnością na naszych zajęciach nigdy nie brakuje, to duuuużo śmiechu… no i oczywiście kawa J
Po zajęciach również nie spoczywamy na laurach. Osoby z afazją mają do dyspozycji różnego rodzaju programy komputerowe, które są im udostępniane do wykorzystywania przy ćwiczeniach w domu.
2) Uczestnictwo w życiu kulturalnym, Aktywność społeczna, przeciwdziałanie izolacji. Integracja turnusowa na wyjazdach.
Można zadać pytanie: Czy afazja ma taką moc, by zamykać ludzi w czterech ścianach? I należy szybko i bez wahania odpowiedzieć: ABSOLUTNIE NIE!
Dowód na to dają członkowie naszego stowarzyszenia, którzy nie rezygnują z rozrywek i uczestnictwa w życiu kulturalnym. Wspólnie bawią się na turnusach, odwiedzają nowe miejsca i poznają ciekawych ludzi, wychodzą do teatru i na koncert. Aby jeszcze bardziej się integrować, organizujemy wspólne spotkania wigilijne, a w okolicach Wielkanocy malujemy pisanki, organizuje też wspólne wypady na majówkę, rejsy po Warcie. Możliwości nie brakuje.
Afatycy nie muszą (a przede wszystkim nie chcą) izolować się od społeczeństwa.
3) Pomoc i wsparcie dla rodzin. Porady i konsultacje.
Zdajemy sobie sprawę, że afazja dotykająca jednostkę, nie wpływa wyłącznie na tę jedną osobę. W Stowarzyszeniu Afazja na wsparcie mogą liczyć rodziny i przyjaciele osób z afazją. Dzięki obecności specjalistów mogą dowiedzieć się, jak pomóc choremu odnaleźć się w świecie na nowo, a także zdobyć informacje na temat zalecanej diety, fizjoterapii, różnego rodzaju problemów neurologicznych oraz sytuacji prawnej.
Oprócz tego zawsze mogą porozmawiać z innymi osobami, których bliscy cierpią na zaburzenia afatyczne i uzyskać od nich lub zaoferować im szeroko pojęte wsparcie psychiczne.
4) Inicjatywy. Kampanie informacyjne.
Staramy się, by jak najwięcej osób dowiedziało się, czym jest afazja. To właśnie dlatego zorganizowaliśmy spotkanie „Udar mnie nie pokona” i byliśmy współorganizatorem naukowej konferencji logopedycznej „Mózg – język – komunikacja” w Poznaniu, której głównym organizatorem był Uniwersytet im.Adama Mieckiewicza w Poznaniu Instytut Filologi Polskiej. W kampaniach informacyjnych upowszechniamy wiedzę o tym zaburzeniu i uwrażliwiamy otoczenie na problemy związane z rehabilitacją osób z afazję. Promujemy także ideę wsparcia społecznego.
Zdjęcia, plakaty, artykuły – to wszystko można znaleźć między innymi w galerii i na naszym fanpage’u na facebooku. Zapraszamy!
5) Projekty.
Uzyskaliśmy dofinansowanie z Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu – Realizacja zadania publicznego „Pomoc społeczna, w tym pomoc rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób” w okresie od 04.05. 2015 r. do 04.12.2015 r. w formie wspierania realizacji zadania publicznego przez Wojewodę Wielkopolskiego.
Uzyskaliśmy dofinansowanie z Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu – Realizacja zadania publicznego „Pomoc społeczna, w tym pomoc rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób” w okresie od 01.06. 2016 r. do 30.11.2016 r. w formie wspierania realizacji zadania publicznego przez Wojewodę Wielkopolskiego.
Uzyskaliśmy dofinansowanie z Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu – Realizacja zadania publicznego „Pomoc społeczna, w tym pomoc rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób” w okresie od 15.06.2017 r. do 30.12.2017 r. w formie wspierania realizacji zadania publicznego przez Wojewodę Wielkopolskiego.
Uzyskaliśmy dofinansowanie na wyjazd integracyjno-terapeutyczny dla osób niepełnosprawnych cierpiących na afazję od Prezydenta Miasta Poznania w uproszczonym konkursie realizacji zadania publicznego we wrześniu 2018 r.
W 2019- 2021 r. głównym osiągnięciem Stowarzyszenia był projekt „Afatar– kompleksowa reintegracja osób z afazją”. Projekt dofinansowany był przez UE z środków EFS w ramach WRPO na lata 2014-2020 oraz był skierowany do 40 osób z afazją – zaburzeniem mowy spowodowanym organicznym uszkodzenie mózgu, zamieszkujących miasto Poznań lub powiat poznański oraz do ich opiekunów. W wyniku realizacji projektu podniesiona została samoocena uczestników/czek projektu, ich motywacja do pracy w kierunku pełnej inkluzji społecznej, zdolności komunikacyjne (mówienia, pisania i czytania), poziom funkcji poznawczych (pamięci,koncentracji uwagi), a także poziom sprawności motorycznej w kierunku samodzielności lokomocyjnej i zdolność do zatrudnienia. Stowarzyszenie Afazja łącznie zorganizowało spersonalizowaną i kompleksową terapię neurologopedyczną dla 42 osób, usprawnianie ruchowe u 21 osób, kursy zawodowe u 10 osób, a 42 osoby objęło pomocą Trenera Aktywności ds Osób Niepełnosprawnych. Terapia neurologopedyczna, którą zrealizowaliśmy obejmowała także terapię z zakresu neuropsychologii. Dla Stowarzyszenia Afazja realizacja projektu dofinansowanego przez UE Afatar to bezcenne doświadczenie, KAPITAŁ ŻELAZNY naszej organizacji. Przeprowadziliśmy w zakresie merytorycznym ponad 1000 godzin terapii logopedycznej, 400 godzin usprawnienia ruchowego, ponad 150 godzin poradnictwa, 600 godzin kursów online, ponad 900 godzin zajęć trenera aktywności, ponad 300 godzin treningów psychokorekcyjnych, 80 godzin psychoedukacyjnych dla opiekunów.